Ο Νίκος Νικολαΐδης συνήθιζε να υποστηρίζει, με τη στιβαρότητα ενός καλού σαρκαστή που γνώριζε την βαρύτητα των λόγων του, πως το κέρδος για τη διαφορετικότητά σου ισούται με το τίμημα που πληρώνεις γι' αυτήν. Το «Directing Hell» είναι ένα ταξίδι που σηματοδοτεί μία προσπάθεια εξερεύνησης του σκοτεινού, ιδιαίτερου κινηματογραφικού κόσμου του σπουδαίου αυτού σκηνοθέτη. Ταυτόχρονα, αποτελεί μία κατάδυση στις ταινίες και την προσωπικότητά του, όπως διαφαίνεται μέσα από την δουλειά του. Συνεργάτες, φίλοι, αρχειακό υλικό από γυρίσματα και από παλιότερες συνεντεύξεις του ίδιου συνθέτουν το πορτρέτο ενός σκηνοθέτη που ποτέ δεν θέλησε να κουνήσει το δάχτυλο με στόμφο ιεροκήρυκα, παρά μόνο έχτισε ένα φρούριο με υλικό τις ίδιες του τις εμμονές και επέλεξε να κατοικήσει εντός του μέχρι το τέλος. Ο θάνατός του, το 2007, μπορεί να σήμανε το τέλος μιας αξιοθαύμαστα ιδιοσυγκρασιακής κινηματογραφικής καριέρας, όχι όμως και το τέλος της γοητείας που αυτή μας ασκεί.
