Ένα πλάσμα που κάποτε ήταν άντρας και έφυγε πρόωρα από τη Γη, καταφέρνει να βρει τον δρόμο του για το παλιό του σπίτι, όπου το πεπρωμένο του πλέον είναι να παραμείνει εκεί για πάντα. Καλυμμένος από ένα λευκό σεντόνι, παρατηρεί τον θρήνο της πρώην ερωμένης του. Έχοντας γίνει ο αόρατος μάρτυρας του πόνου της, το ύφασμα στέκεται φρουρός στην όποια επαφή τους επί χρόνια, με τις μνήμες του από την ανθρώπινη του υπόσταση να εξατμίζονται αργά-αργά.
