Aan de hand van scènes uit de leefomgeving van de kunstenaar en het leven in Saoedi-Arabië, zien we ontregelde glimpen van meerdere verhaallijnen, waaronder familiale huiselijke spanningen, een jeugddroom om naar Japan te gaan, de neiging om tv's kapot te slaan in momenten van woede, en het eten van vis. De film probeert nooit een volledig beeld te schetsen, maar kiest voor een rizomatische benadering om een verhaal te vertellen van het alledaagse leven.
